Естеліктер / Федор Иванов
Федор Иванов
Федор Васильевич Иванов, 555-ші атқыштар полкі взвод командирінің көмекшісі (127-атқыштар дивизиясы, 3-гвардиялық армия, 1-ші Украина майданы), 1-дәрежелі Даңқ орденін тапсыру кезіндегі старшина. Қазіргі Ульянов облысы, Тереңғұл ауданы, Горюшино ауылында шаруа отбасында дүниеге келген. орыс. Бастауыш мектепті бітірген. 1-ші дүниежүзілік соғыстың қатысушысы. 1918 жылы өз еркімен Қызыл Армия қатарына алынады. Колчакқа қарсы соғысты. 1920 жылы Красноярск түбінде жараланып, Батыс майданда, сол жерден Каховка маңында, 51-ші атқыштар дивизиясының құрамында В.К. Блюхер. Интервенттерге және ақ гвардияшыларға қарсы шайқаста көрсеткен ерлігі мен батылдығы үшін Қызыл Армия жауынгері Иванов Кеңес Республикасының Құрмет грамотасымен марапатталды. 1942 жылы тамызда қайтадан әскер қатарына шақырылды. Сол жылдың желтоқсан айынан бастап Сталинград түбіндегі майданда болды. Алғашында ұрыс жолы толығымен сәтті болмады, ол үш рет қатарынан жарақат алды. Тек 1944 жылдың басында, тағы бір жарақаттан кейін 555-ші атқыштар полкі жаңа бөлімшеге келді, ол соғыстың соңына дейін бірге жүрді. Жаңа орынға серіктестікке іс жүргізуші болып тағайындалды. Командир жасына, жарақатына назар аударса керек. Бірақ сержант Ивановтың кеңсені дұрыс қабылдауға да уақыты болмады. 8 наурызда ардагердің ерлігі мен жауынгерлік бағасы көрінген кескілескен ұрыстар басталды. 1944 жылы Староконстантинов қаласы үшін болған шайқастарда аға сержант Иванов үш фашистті талқандады. 1944 жылы 24 наурызда Проскуров қаласы үшін болған шайқастарда жаудың оқ астында тұрған жауынгерлер тобымен марапаттау рәсімінде атап өтілгендей, ол Буг өзені арқылы көпір салды, бөлінген өткелді қамтамасыз етті, бұл мүмкін болды. батальонның Гречаный станциясын басып алуы үшін. 1944 жылғы 9 мамырдағы 127-атқыштар дивизиясының бұйрығымен аға сержант Иванов Федор 3-дәрежелі Даңқ орденімен марапатталды, осы ұрыстардан кейін аға сержант Иванов взвод командирінің көмекшісі болып тағайындалды. Сол жылы ВКП(б) БКП мүшелігіне қабылданды. 1944 жылғы күзгі шайқастарда бірнеше рет ерлік пен қаһармандық көрсетті. 1944 жылы 4 қазанда Дукля қаласынан оңтүстік-батысқа қарай 18 км 600,0 басым биіктік үшін ұрыс кезінде старшина Иванов ауыр жараланған взвод командирін ауыстырып, жауынгерлерді шабуылға көтерді. Жауынгерлер фашистерді биіктен құлатты, 7 пулемет пунктін және жаудың 20-дан астам жауынгерін жойды.
Бригадир биіктіктен қорғауды сауатты ұйымдастырды. Взвод екі рет қарсы шабуылдарды жеңіп, негізгі күштер жақындағанша позициясын сақтай білді. 1944 жылғы 20 қарашадағы бұйрығымен сержант майор Иванов 2-дәрежелі Даңқ орденімен марапатталды. Кейін өз полкінің құрамында Польшаны азат етуге қатысып, Германия жерінде жауды талқандады. 1945 жылы 15 қаңтарда Лещина деревнясы маңындағы шайқаста старшина Иванов сын сағатта қаза тапқан офицердің орнына тағы да взводтың командирлігін алды. Мен өз басым соңғы үйге жол тарттым, оның жертөлесінен жаудың ауыр пулеметінен оқ жаудырып, гранаталар лақтырылды. Взвод ауылға жетіп, фашистердің бір сәттік абдырап қалғанын пайдаланып, оларды шетінен қуып жіберді, содан кейін орталыққа қарай бет алды. Бұл ретте жауынгерлер жаудың 40-қа жуық солдаты мен офицерін жойып, үш пулеметін, басқа да көптеген қару-жарақтарды қолға түсірді. КСРО Жоғарғы Президиумының 1945 жылғы 7 маусымдағы Жарлығымен Ұлы Отан соғысының соңғы кезеңінде фашистік басқыншылармен шайқастарда көрсеткен ерекше батылдығы, батылдығы және батылдығы үшін сержант майор Иванов Федор 1-ші Даңқ орденімен марапатталды. дәрежесі. «Даңқ» орденінің толық кавалері атанды. 1945 жылы старшина Иванов демобилизацияланды. Жамбыл қаласында тұратын. Наубайхананы қорғауда жұмыс істеген. Үш соғысқа қатысқан ардагер 1968 жылы 30 қазанда дүниеден өтті.
Қ.60 Т.1 Б.1 Іс.7 Б.1-2